Medytacja
Jan Paweł II rozpoczął refleksję od stwierdzenia, że Bóg przemawia do człowieka językiem całego kosmosu. Dlatego człowiek może poznawać Boga poprzez widzialny świat. Jest to jednak w pewnym sensie poznanie niedoskonałe, albowiem nie jest to poznanie twarzą w twarz. Człowiek może poznawać Boga poprzez Chrystusa. W Jezusie Chrystusie Boga mogę zobaczyć i usłyszeć.
W Chrystusie Bóg staje się bardziej widzialny w swoim miłosierdziu. Albowiem Chrystus ukazuje i uosabia Boże miłosierdzie.
W dalszej części tego punktu Jan Paweł II zastanowił się nad współczesnym człowiekiem. Człowiekiem, który oddala od siebie pojęcie miłosierdzia, albowiem poprzez naukę i technikę staje się coraz bardziej panem i czyni coraz bardziej ziemię sobie poddaną. Ten współczesny człowiek pragnie coraz bardziej o wszystkim sam decydować. Te przeobrażenia dokonywane przez człowieka z jednej strony poprawiają jego sytuację, ale też i niosą pewne zagrożenia.
Zdaniem Jana Pawła II Kościół pragnie coraz bardziej ukazywać Boga, jako Ojca miłosierdzia. Szczególnie pragnie takiego Boga ukazywać ludziom cierpiącym oraz zagrożonym w swojej egzystencji i ludzkiej godności. Dlatego Jan Paweł II pragnął w tej encyklice przeanalizować tajemnicę Bożego miłosierdzia i przybliżyć ją człowiekowi. We współczesnym świecie miłosierdzie jest bardzo potrzebne w relacjach między ludzkich.
Abym umiał za Janem Paweł II widzieć w Bogu miłosiernego Ojca, który pragnie mnie prowadzić przez moje życie. Otoczony Jego miłosierną opieką będę mógł dzielić się tym miłosierdziem z każdym spotkanym człowiekiem. W ten sposób będę mógł umacniać człowieka w jego codziennym życiu.
- Medytacja 1 – Jaki mam obraz Boga?
- Medytacja 2 – W jaki sposób ukazuję Boga innym ludziom?
- Medytacja 3 – Sam decyduję w moim życiu, czy podejmuję każdą decyzję z Bogiem?
