Medytacja
W tym punkcie Jan Paweł II przeprowadził analizę miłosierdzia w Starym Testamencie. Stwierdził, że lud Starego Przymierza szczególnie doświadczył Bożego miłosierdzia.
Izrael był ludem Przymierza z Bogiem ale często bywał niewierny temu Przymierzu. I dlatego często Izraelici w okresie swojej niewierności odwoływali się do Bożego miłosierdzia. Mamy tego przykłady w epoce sędziów (Sdz 3,7-9), u proroków (Mi 7,18-20; Iz 1,18) i na wygnaniu (Ba 2,11-3,8). Izraelici odwoływali się do Bożego miłosierdzia i wiedzieli, że Bóg im przebaczy. Bóg bowiem umiłował Izraela miłością szczególnego wybrania. Jeżeli Izrael pokutował i nawracał się to Bóg przywracał swój lud z powrotem do łaski (Jr 31,20).
Również zło fizyczne lub moralne kazało Izraelitom zwracać się do Boga odwołując się do Jego miłosierdzia. Mamy tego przykłady: Dawid (2 Sm 21,12), Hiob, Estera (Est 4,17).
Od początku Bóg widząc nędzę swojego ludu w niewoli i słysząc jego wołanie postanowił go uwolnić (Wj 3,7nn). Tutaj jest zakorzeniona ufność całego Izraela i poszczególnych jego członków w miłosierdzie Boże. Sam Bóg przedstawił się Mojżeszowi jako Bóg miłosierny, litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność (Wj 34,6). Tak więc każdy człowiek jeżeli przewini, to może odwoływać się do Bożego miłosierdzia, albowiem od samego początku Bóg objawiał swoje miłosierdzie. W tym Bożym miłosierdziu są zawarte wszystkie odcienie miłości. Bóg jest Ojcem (Iz 63,16) i oblubieńcem (Oz 2,3). Zawsze Jego wspaniałomyślna miłość przewyższała gniew (Oz 11,7-9).
Do pojęcia Boga należy miłosierdzie i jest treścią życia całego Izraela. Dlatego Stary Testament głosił miłosierdzie Boga, kazał odwoływać się do niego i pozwalał na nie liczyć. W ten sposób kazał dziękować za to Boże miłosierdzie i wysławiać je. Miłosierdzie jest w pewnym sensie przeciwstawione sprawiedliwości Bożej. Jest potężniejsze od niej, albowiem miłość jest większa od sprawiedliwości, gdyż jest pierwszą i podstawową. Właśnie prymat miłości w stosunku do sprawiedliwości ujawnia się poprzez miłosierdzie. Tak więc miłosierdzie różni się od sprawiedliwości, ale się jej nie sprzeciwia. Miłość nie może nienawidzić i pragnąć zła dla tego kogo raz sobą pokochała.
Na zakończenie Jan Paweł II podkreślił, że z tajemnicą stworzenia łączy się tajemnica wybrania. Ta tajemnica wybrania odnosi się do każdego człowieka, dlatego Chrystus objawia Boga w perspektywie Ojca, który ukochał każdego człowieka. Jan Paweł II w tym punkcie ukazał Boga jako Ojca pełnego miłosierdzia. Bóg stwarzając człowieka równocześnie go wybrał i obdarował miłością. Na przestrzeni Starego Testamentu zobaczyłem, że mimo, że człowiek grzeszył i oddalał się od Boga, to jednak zawsze wracał do Boga i odwoływał się do Jego miłosierdzia.
Abym i ja zawsze pamiętał, że Bóg mnie kocha. I abym zawsze pamiętał, że Bóg jest pełen miłosierdzia. Abym zawsze pamiętał o tym w moim życiu. Nawet jeżeli moje życie się popląta, to abym nigdy nie zapomniał o Bogu i o Jego miłosierdziu. Abym zawsze odnajdywał drogę do Boga, który jest moim Ojcem pełnym miłosierdzia.
- Medytacja 1 – Ufam bezgranicznie Bogu, mojemu Ojcu, który jest pełen miłosierdzia?
- Medytacja 2 – W jaki sposób Boże miłosierdzie zmienia moje życie?
- Medytacja 3 – Opowiadam o tym w jaki sposób Bóg bogaty w miłosierdzie działa w moim życiu?
