Medytacja
Jan Paweł rozpoczął ten punkt od stwierdzenia, że mesjańskie orędzie Chrystusa kończy się krzyżem i zmartwychwstaniem. W Redemptor hominis Jan Paweł II odsłonił niesłychaną godność człowieka. W tej encyklice odsłania głębię tej miłości, która nie cofa się przed wstrząsającą ofiarą Syna. W mesjańskim posłannictwie Chrystusa objawia się miłość i miłosierdzie.
W Ogrójcu i na Kalwarii Bóg „własnego Syna nie oszczędził” ale „grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu” (2 Kor 5,21). Jest to głębia tajemnicy krzyża i Boski wymiar rzeczywistości odkupienia. Właśnie w męce i śmierci Chrystusa znajduje swój wyraz obiektywna sprawiedliwość. Męki i Krzyża doznaje Chrystus ze względu na grzechy ludzkości. Zostają tutaj grzechy człowieka „wyrównane” ofiarą Boga – Człowieka. Ten Boski wymiar odkupienia dokonuje się w przywróceniu miłości, dzięki której człowiek ma znowu przystęp do Bożej pełni życia i świętości. W ten sposób odkupienie niesie w sobie całą pełnię objawienia miłosierdzia.
Misterium paschalne stanowi szczyt objawienia i urzeczywistnia miłosierdzie, które jest zdolne usprawiedliwić człowieka. Ten Boski wymiar tajemnicy paschalnej sięga jeszcze głębiej, albowiem krzyż postawiony na Kalwarii wyłania się z głębi tej miłości jaką człowiek został obdarowany przez Boga. Bóg, którego objawił Chrystus jest w stałej łączności ze światem. Przez Chrystusa ta więź stała się jeszcze większa. To nie jest tylko stwórcza więź istnienia, ale jest to więź miłości, która doprowadza do uczestniczenia we własnym życiu Boga. Ten, kto miłuje pragnie obdarzać sobą.
Krzyż Chrystusa na Kalwarii to znak udzielania się Boga człowiekowi i zachęta aby i człowiek oddał się Bogu. Przez to człowiek będzie uczestniczył w Bożym życiu jako Jego przybrany syn. Na tej drodze wybrania człowieka do godności syna Bożego wyrasta w dziejach krzyż Chrystusa. Chrystus właśnie przyszedł dać świadectwo prawdziwego Przymierza Boga z ludzkością i z każdym człowiekiem.
Krzyż Chrystusa mówi o Bogu – Ojcu, który jest wierny swojej miłości do człowieka. Uwierzyć w Syna ukrzyżowanego to uwierzyć, że w świecie jest obecna miłość i że ta miłość jest potężniejsza od jakiegokolwiek zła, w które uwikłany jest człowiek i świat. Wierzyć w taką miłość to uwierzyć w miłosierdzie, albowiem miłosierdzie jest nieodzownym wymiarem miłości. Miłosierdzie jest też sposobem objawiania się miłości i realizacji wobec zła, które jest w świecie i które dotyka człowieka.
Jan Paweł II ukazał miłosierdzie Boga, które objawiło się w krzyżu i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Trudno jest nam zrozumieć miłość, która ma na drugie imię miłosierdzie. Bóg w Jezusie Chrystusie przyszedł do nas i nas przybrał za swoich synów. Odkupił nas w Jezusie Chrystusie abyśmy mogli uczestniczyć jako przybrane dzieci w życiu Jego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa.
Abym przyjął to Boże odkupienie i abym na nie odpowiadał moim codziennym życiem. Abym żył taką miłością, która jest też miłosierna. W ten sposób będę poszerzał krąg Bożej rodziny, rodziny, którą Bóg usynowił w swoim Jedynym Synu.
- Medytacja 1 – Jak odczuwam Bożą Miłość wobec mnie?
- Medytacja 2 – Czuję się bratem/siostrą Jezusa Chrystusa a przez to dzieckiem Boga?
- Medytacja 3 – Przyjmuję w pełni Boże odkupienie i żyję nim w moim codziennym życiu?