Medytacja
Jan Paweł II kontynuował w tym punkcie refleksję nad wielkością Bożej miłości. Rozpoczął ten punkt od stwierdzenia, że w Chrystusie zostaje wymierzona sprawiedliwość grzechowi za cenę Jego ofiary. Została wymierzona sprawiedliwość śmierci. Sprawiedliwość śmierci została wymierzona za cenę śmierci Tego, który był bez grzechu. W ten sposób Chrystus oddał Bogu pełną sprawiedliwość, bo Chrystus za nasze grzechy ofiarował się Bogu. Przejął nasze grzechy aby nas usprawiedliwić przed Bogiem. Równocześnie krzyż Chrystusa jest radykalnym objawieniem miłosierdzia, czyli miłości wychodzącej na spotkanie tego co stanowi korzeń zła w dziejach człowieka: na spotkanie grzechu i śmierci. Stąd krzyż Chrystusa jest pochyleniem się Bóstwa nad człowiekiem i nad jego losem. Tak więc krzyż stanowi dotknięcie odwieczną miłością najboleśniejszych ran ziemskiej egzystencji człowieka. W tajemnicy paschalnej granica wielorakiego zła, jakie jest udziałem człowieka w jego doczesności została przekroczona, albowiem miłość przezwycięża najgłębsze źródła zła i jako owoc przynosi Królestwo życia, świętości i nieśmiertelności. Zmartwychwstanie Chrystusa stanowi znak zapowiadający „nowe niebo i nową ziemię” (Ap 21,1). W tej eschatologicznej perspektywie miłosierdzie objawia się jako miłość, a w dziejach człowieka miłość objawia się przede wszystkim jako miłosierdzie.
Ukrzyżowany Chrystus jest słowem, które nie przemija. Jest Tym, który stoi i kołacze do drzwi serca każdego człowieka. Przez to nie narusza wolności człowieka ale stara się z tej ludzkiej wolności wyzwolić miłość.
W Tajemnicy paschalnej wypełniają się do końca słowa Jezusa: „kto mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca” (J 14,9). Chrystus w swojej męce i krzyżu objawił całą pełnię tej miłości, którą Ojciec ma dla Niego, a w Nim dla wszystkich ludzi. W swoim zmartwychwstaniu Chrystus objawił Boga miłości miłosiernej właśnie przez to, że jako drogę do zmartwychwstania przyjął krzyż.
Tak więc Syn Człowieczy, w swoim zmartwychwstaniu doznał na sobie miłosierdzia, to jest owej miłości Ojca, która jest potężniejsza niż śmierć. Tak więc Chrystus zmartwychwstały jest wcieleniem miłosierdzia. Miłosierdzia, które jest udziałem każdego człowieka usynowionego w Jezusie Chrystusie przez Boga
Jan Paweł II ukazał, że miłość jest potężniejsza od śmierci. Jest to Miłość Boga, która dla każdego człowieka objawia się jako miłosierdzie. Bóg tak umiłował człowieka, że znalazł sposób, aby człowieka nie stracić. Bóg zesłał swojego jedynego Syna, aby przez ofiarę na krzyżu usprawiedliwił człowieka. W ten sposób człowiek w Jezusie Chrystusie został usynowiony i ma otwartą drogę do pełni życia w Bogu.
Abym żył tą prawdą, że Bóg obdarowuje mnie miłosierdziem. Miłosierdziem, które jest tak bardzo potrzebne w moim życiu. W ten sposób będę żył jako przybrany syn w Jedynym Synu Boga.
- Medytacja 1 – Bóg wszystko uczynił aby mnie nie stracić. Jak odpowiadam Bogu na ten Jego czyn?
- Medytacja 2 – Przeżywam moje życie jako człowiek usprawiedliwiony przez Boga?
- Medytacja 3 – Potrafię usprawiedliwić postępowanie drugiego człowieka?