Medytacja
Jan Paweł II rozpoczął ten punkt od stwierdzenia, że Jezus Chrystus ukazał, że człowiek jest powołany do tego aby sam czynił miłosierdzie: „Błogosławieni miłosierni albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7). Tak więc człowiek dociera do miłosiernej miłości Boga, o ile sam przemienia się w duchu podobnej miłości w stosunku do drugiego człowieka. Jest to styl życia oraz istotna właściwość chrześcijańskiego powołania. Albowiem miłość miłosierna we wzajemnych stosunkach międzyludzkich nie jest aktem jednostronnym ale zawsze obustronnym.
Ukrzyżowany Chrystus jest wzorem, który zachęca nas do postawy miłosierdzia. W oparciu o ten wzór powinniśmy oczyszczać naszą postawę wobec drugiego człowieka i w ten sposób czynione przez nas miłosierdzie nie będzie aktem jednostronnym. W ten sposób staje się aktem miłości miłosiernej jeżeli świadcząc ją równocześnie jej doznajemy od tych, którzy ją od nas otrzymują. Natomiast brak tej dwustronności sprawia, że nasze czyny nie są prawdziwymi aktami miłosierdzia.
Jezus w kazaniu na górze ukazał nam na czym polega miłosierdzie. W opiniach obiegowych slyszymy, że miłosierdzie to jest proces jednostronny, który zakłada dystans pomiędzy czyniącym je a doznającym go. Ale te opinie nie dostrzegają związku między miłosierdziem a sprawiedliwością. Albowiem autentyczne miłosierdzie jest jakby głębszym źródłem sprawiedliości. Albowiem miłość, ta miłość nazywana miłosierdziem zdolna jest przywracać człowieka samemu człowiekowi. Tak więc miłość i miłosierdzie sprawiają, że ludzie spotykają się ze sobą w tym dobru, jakim jest człowiek z właściwą mu godnością.
Miłosierdzie jest nieodzownym czynnikiem kształtującym stosunki wzajemne między ludźmi w duchu najgłębszego poszanowania wszystkiego co ludzkie. Nie sposób osiągnąć to miarą samej sprawiedliwości. Tutaj potrzeba takiej dogłębnej „korekty” ze strony miłości, która jest łaskawa, cierpliwa i nosi znamiona miłości miłosiernej.
Sobór Watykański II mówił o potrzebie budowania świata bardziej ludzkiego. Ten świat można budować w oparciu o miłość miłosierną, która stanowi orędzie Ewangelii. Tak więc ów ludzki świat może stać się „bardziej ludzki” jeżeli wprowadzimy moment przebaczenia tak istotny dla Ewangelii. Albowiem przebaczenie świadczy, że miłość potężniejsza jest niż grzech. Tak więc świat, z którego wyeliminujemy przebaczenie może być światem zimnej i bezwzględnej sprawiedliwości.
Dlatego zadaniem Kościoła jest głoszenie i wprowadzenia w życie tajemnicy miłosierdzia albowiem mówimy w Ojcze nasz „odpuść nam, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Właśnie śwadomość, że jesteśmy wzajemnie wobec siebie dłużnikami idzie w parze z wezwaniem do braterskiej solidarności. Do takiej postawy wzywał św. Paweł: „jeden drugiego brzemiona noście” (Ga 6,2). W tym zawiera się lekcja pokory wobec człowieka równocześnie bliźniego i siebie samego.
Chrystus zachęca abyśmy przebaczali jeden drugiemu zawsze. Ale istnieje też naprawianie zła, gdyż jest ono warunkiem przebaczenia. Tak więc podstawowa struktura sprawiedliwości zawsze wkracza na obszar miłosierdzia. Spełnienie warunków sprawiedliwości jest nieodzowne aby miłość mogła odsłonić swoje oblicze.
Ten, który przebacza i ten, który doznaje przebaczenia spotykają się ze sobą w jednym punkcie: tym punktem jest godność, czyli istotna wartość człowieka, a wtedy Bóg będzie się objawiał jak Bóg „bogaty w miłosierdzie”.
Jan Paweł II ukazał tutaj na czym polega prawdziwe miłosierdzie. Jest to postawa, która otwiera na siebie samego i na drugiego człowieka. Postawa, która pomaga odkryć prawdziwą godność człowieka. Postawa miłości miłosiernej pomaga rozwijać się człowiekowi i pomaga okrywać Boga, który jest Bogiem bogatym w miłosierdzie.
Abym i ja w moim codziennym życiu nie kierował się wyrachowaną sprawiedliwością, ale miłością, która jest miłosierna. Taka postawa będzie pomagała w rozwoju mnie samego i każdego człowieka. Albowiem pomoże mi zrozmieć kim jestem jako człowiek i pomoże mi rozwijać się w godności dziecka Bożego.
- Medytacja 1 – Umiem wybaczać sobie i drugiej osobie?
- Medytacja 2 – Kieruję się w moim życiu tylko sprawiedliwością czy miłosierną miłością?
- Medytacja 3 – Tylko oceniam czy staram się zrozumieć drugiego człowieka dlaczego takim jest?
- Medytacja 4 – Potrafię poprosić o wybaczenie?